پیام و نظر چهره‌های سرشناس مدافع حقوق بشر و مبارزین مدنی و سیاسی درباره زندانیان سیاسی اعتصاب کننده در زندان ارومیه
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی بند 12 زندان مرکزی ارومیه، بهانه‌ای شد تا فعالان حقوق بشر، فعالان مدنی و سیاسی و شخصیت‌های شناخته شده مبارز علیه حاکمیت جمهوری اسلامی، نظرات و تحلیل خود را در خطوطی بیان کنند.
پیام این عزیزان به دنبال دعوت «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» و به ابتکار اعضای فعال این کمپین دریافت و برای اولین بار منتشر می‌شود و در پی می‌آید.
با طولانی شدن مدت این اعتصاب غذا و همراهی زندانیان سیاسی سراسر زندان‌های ایران، وضعیت جسمی اعتصاب کنندگان رفته رفته رو به وخامت گذاشته و عملا زندانیان سیاسی ارومیه را در شرایط خطرناکی قرار داده است. آنها نیازمند حمایت، همراهی، همدلی و هم‌صدایی همه انسان‌های آزادی‌خواه هستند.
شما هم می‌توانید با ارسال پیام و اظهار نظر، حمایت خود را از این زندانیان سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه بکنید. کمپین مجموع این نظرات را ضمن انتشار و ارسال به سازمان‌های مدافع حقوق بشر بین‌المللی، در نهایت به دست اعتصاب کنندگان خواهد رساند.
بهروز جاویدتهرانی
فعال حقوق بشر
زندانیان سیاسی زندان ارومیه تنها با خواست رعایت تفکیک جرایم دست به اعتصاب غذای جمعی زده‌اند و می‌خواهند مسوولان زندان از زندانیان عادی به عنوان اهرم فشار از زندانیان با جرایم عادی استفاده نکنند. جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر باید از این خواست قانونی زندانیان زندان مرکزی ارومیه حمایت کنند.
***
محمد زمانی
روزنامه‌نگار و کنشگر سیاسی
احتراما ما هم در کنار این هموطنان در بند حکومت اسلامی هستیم و خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی و مدنی هستیم؛ اما شخصا معتقد هستم تا زمانی که این حکومت وجود دارد تداوم سرکوب ادامه خواهد داشت. همه ما باید در کنار هم خواستار اعمال فشار به این حکومت مذهبی باشیم و هدف ما می‌بایست گذر از این سیستم توتالیتر باشد. به امید آزادی ایران و زندانیان در بند
***
زرتشت احمدی راغب
فعال سیاسی و حقوق بشر
28 زندانی سیاسی هم‌میهن کُرد زندان ارومیه همچنان در نوزدهمین روز اعتصاب غذا به سر می‌برند؛ با توجه به اینکه حال بعضی از آنان وخیم گزارش شده، از همه یاران و دوستان و فعالان حقوق بشر تقاضا دارم که صدای این دوستان دربند باشند و با هم‌صدایی و همدلی دستگاه حاکمیت را مجبور به رسیدگی به خواست‌های آنان نمایند.
***
مصطفی رحمانی
فعال حقوق بشر
از سازمان‌های حقوق بشری درخواست دارم برای این زندانیان بیانیه «اقدام فوری» صادر نموده و از مقامات ایران بخواهند سلامتی آنها را تضمین کرده و اطمینان دهند که از تجهیزات پزشکی لازم برخوردار باشند و به خواسته‌های آنها رسیدگی کنند. این زندانیان هم بدانند سلامتی آنها مهم‌ترین چیز برای ما فعالین حقوق بشری است.
***
هانیه فرشی
فعال مدنی
خیلی متاسفم که فقط صدای زندانیان اوین و رجایی شهر شنیده می‌شود؛ قبول داریم که حتی برای آنها هم عملا کاری انجام نمی‌دهند ولی باز هم متاسفم که صدای زندانیان شهرستان‌ها شنیده نمی‌شود، باید معروف باشی تا صدایت را بشنوند.
***
کاوه طاهری
فعال حقوق بشر، روزنامه‌نگار
ما ضمن محکوم کردن بازداشت‌های غیرقانونی و خودسرانه فعالان سیاسی- مدنی در ایران، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی- عقیدتی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران هستیم.
***
مرتضی اسماعیل‌پور
فعال حقوق بشر
در جوامع دمکراتیک تضمین‌هایِ بنیادینِ معینیِ را هرگز نمی‌توان از افراد دریغ کرد؛ مانند مصونیت‌های از شکنجه و به خصوص تبعیض. و ما نمی‌توانیم در مبنای امر حقوق بشری، حقوقِ خاصی به عده‌ای بدهیم و دگران را به حال خود رها سازیم. همان‌طور که می‌دانیم اخلاق در امر حقوق بشری زیرمبنای رفتار خواهد بود. و امروز که 16 تن از زندانیان کُرد پس از 18 روز (حال به هر دلیلی) جهت ابرازِ اعتراضِ بیانِ خود، دست به اعتصاب غذا زده‌اند، نباید آنها را فراموش کرد. حال این عزیزان را درک می‌کنم. می‌دانم که اعتراض آن هم از نوع اعتصاب غذا یعنی، راهی دیگر برای ابراز اعتراض نمانده است.
13 روز بنده به همراه دوستانم نیز در سال‌های گذشته، دست به اعتصاب غذا زده بودیم که بگویم «امروز حق ما را نمی‌دهند» می‌خواستیم بگویم «ما را به جرم ناکرده متهم می‌کنند» می‌خواستیم بگویم «این‌گونه دادرسی جنایت است» می‌خواستیم بگویم «نه به تبعیض» اینها شعار نبودند؛ اینها خواسته و مطالبات ما بودند و حال امروز این زندانیان اعتراض کرده‌اند. به دنبال داد خود از مکانی هستند که این ناعدالتی را برآن بیداد بکشند. باید حواسمان جمع باشد که صدای آنها باشیم و با این وجود از این عزیزان تقاضا می‌کنم بیش از این به اعتصاب غذای خود ادامه ندهند و بدانند صدای آنها به گوش همگان رسیده است. با وجود آنکه چشم امیدی به عدالت نیست، اما یقینا این زندانیان صدای اعتراض خود را رسانیده‌اند.
***
اقبال مرادی
پدر زندانی محکوم به اعدام زانیار مرادی
درود بر مقاومت و استقامت این زندانیان عزیز لازم است همه مدافعان حقوق بشری و احزاب سیاسی این سکوت مرگبار و در رابطه با وضعیت و اعتصاب زندانیان بی‌تفاوت نباشند، چون هر نوع سکوتی مهر تاییدی است بر ادامه فشار و جنایات علیه زندانیان .
***
کاوه آهنگری
عضو کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان
از رژیم جمهوری اسلامی انتظاری نیست؛ بلکه سکوت و عدم همراهی دیگر زندانیان سیاسی و جامعه سیاسی ایرانی در داخل و خارج از کشور، به رژیم فرصت و توان بیشتری برای سرکوب خواهد داد. می‌شود آزادی ایران را از زندان »دریا»ی ارومیه فریاد کشید. پیروزی ما در گرو اتحاد ماست.
***
سیروس ملکوتی
٢٩ زندانی كُرد در زندان ارومیه در اعتصاب غذا نشسته‌اند. اعتراض آنان در خاموش‌ترین فضای ممكن توحش و شكنجه و اعدام صورت می‌پذیرد. آنان توانستند با اعتصاب خود، فضای بسته زندان را بشكافند و دادخواهی انسانی خود را به گوش دیگران برسانند. تلاش آنان تنها برای جان خود نیست، برای كسب امتیازات شخصی نیست؛ بلكه برای حفظ حرمتیست كه جمهوری اعدام و شكنجه اسلامی آن را به فرودستانه‌ترین شكل ممكن می‌خواهد به تباهی بنشاند. اعتراض این فرزندان خلق صدایی است از حنجره دادخواهانه كه فرمان تسلیم و سكون را از درون بند و اسارت به چالش می‌كشاند. آزاد باد زندانی سیاسی.
***
آریز داراپور
عضو كمیته رهبرى كوردوساید واچ چاك
انعكاس خبر اعتصاب به خاطر سانسور رسانه‌هاى اروپا، بسیار ناچیز بوده و من فكر می‌كنم نیازمند یك آكسیون اعتراضى فوق‌العاده هستیم، به نحوى كه به یك خبر آكتول در سراسر جهان تبدیل گردد. مكانیسم این آكسیون بدون شك باید با توافق همگانى و به دور از آسیب‌رسانى جانى و مالى باشد. به عنوان مثال بست نشستن در یك ایستگاه قطار، یا یك فرودگاه با حمل پلاكاردهاى مناسب.
***
مسعود سفیری
روزنامه‌نگار
زنداینان سیاسی در ایران از ابتدایی‌ترین حقوق محروم هستند، به این دلیل که جمهوری اسلامی اسلامی، زندانی سیاسی را به رسمیت نمی‌شناسد. من به عنوان یک روزنامه‌نگار از سازمان‌های بین‌المللی درخواست می‌کنم کسانی را که تنها سرمایه خودشان یعنی جان خود را در دست گرفته‌اند تا از حقوق خود دفاع کنند، حمایت کنند.
ایران بزرگ‌ترین زندان جهان است و بدون حمایت نیروهای آزادی‌خواه جهان، امکان تغییر وجود ندارد.
***
بابک اجلالی
روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر
ایران و مردم آن در گذر تاریخ، همواره روزهای خوش و درخشان و همچنین روزهای تاریک زیادی را زیر استبداد و دیکتاتوری حکام به خود دیده و خود را با اتحاد و همدلی مردمان غیور این خاک و بوم، از منجلاب پستی‌ها و تاریک‌ها رهانیده است و این روزها که ایران عزیز و مردمانش تاریک‌ترین روزهای خود را در تاریخ تجربه می‌کند، مطمئنا یکی از ابزارهای برون‌رفت از وضعیت فعلی تعقل، همدلی و یکدلی است و حمایت از کسانی که زیر بار این فشارها جان خود را از دست می‌دهند، پس با حمایت و همدلی با زندانیان در آستانه اعدام خود و میهن خود را نجات دهیم و نام خوش را بر صفحه تاریخ برای همیشه حک کنیم.
***
محمد علی خلیلی
وکیل پایه یک دادگستری
همان‌گونه که از سال‌های اول بر روی کار آمدن جمهوری اسلامی، شاهد بر خورد تبعیض‌آمیز این حاکمیت با اقوام ایرانی بوده‌ایم؛ متاسفانه اکنون پس از طی سی و اندی سال، نه تنها کاهشی در روند این قبیل اعمال را شاهد نمی‌باشیم، بلکه اقدامات جمهوری اسلامی حکایت از افزایش روند این رفتارهای تبعیض‌آمیز دارد.
امروز که چندین روز از اعتصاب غذای گروهی از هموطنان کُرد محبوس در زندان ارومیه می‌گذرد، حاکمیت علی‌رغم داشتن مسوولیت در قبال سلامت جسمی محبوسان و علی‌رغم پیوستن به میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، در مقابل خواسته به حق عدم نقض و رعایت حقوق این هموطنان قدمی از اقدامات خصمانه خود عقب نگذاشته و سلامت جسمی این عزیزان را در معرض خطر قرار داده که مغایر با میثاق‌های بین‌المللی پذیرفته شده از سوی جمهوری اسلامی و اعلامیه جهانی حقوق بشر بوده و یکی از موارد بارز نقض حقوق بشر می‌باشد.
امید است که به زودی شاهد به ثمر رسیدن این اعتراض مسالمت‌آمیز و شجاعانه این هموطنان کُرد در بند باشیم.
***
افشین غلامی
رونامه‌نگار و فعال سیاسی
جهان امروز کە پر از ناهمگونی‌های فکریست، با همه‌ی چالش‌های متقابلش، زندگی را لذت‌بخش و تحمل زندگی‌ها را خوشایند می‌کند. لذا کسانی که به خاطر افکار و آرایشان متحمل بند و زندان می‌شوند، زجر روحی متشنجی را متقبل می‌شوند که فراتر از تحمل محکومیت‌های مجرمانه است.
امروز زندانیان سیاسی چند زندان کشور، گام در وادی مبارزاتی با هژمونی درد ناعادلانه‌ی بند شده‌اند و اعتصاب غذایی جانانه اما آزاردهنده‌ای را به جان می‌خرند که ما را بر آن می‌دارد تا آنها را زیاد نکنیم. لذا با توجه به عمق وضعیت این ۲۸ زندانی سیاسی و با اعلام همدردی با آنان، به صورت رسمی و حقوقی و انسانی از دولت آقای روحانی خواستارم که به وضعیت این زندانیان سیاسی در سریع‌ترین وقت رسیدگی شود و به درخواست‌های آنان رسیدگی شود و خاضعانه از این دوستان معتصب، طلب آرامش و مقاومت حکیمانه دارم…
***
سعید اوحدی
نخست به سانسور خبرى نه بگوییم و آنگاه سداى (صداى) رسا و فریاد بلند همه زندانیان سیاسى و عقیدتى باشیم، افشاى جنایات حاكمیت اسلام ناب محمدى براى هر فعال سیاسى و مدنى در هر زمان و جایى، به عنوان یك خویشكارى جارى و سارى گردد. كاخى از آزادى و برابرى بر ویرانه‌هاى سیاه و تباه جمهورى اسلامى با یارى مردم ساخته خواهد گشت.
***
جمال نجاری
روزنامه‌نگار
زندانیان سیاسی کورد در ایران در برابر رژیمی دست بە اعتصاب زدەاند کە هیچ حقی را برای ملت‌های تحت ستم در ایران روا نمی‌دارد، آنها امروز تبدیل بە سنبل‌های مبارزە مدنی در شرق کوردستان شدەاند، آنها مرگ خود را برای فردایی آزاد و آباد در گرو گذاشتەاند، آنچە امروز در زندان ارومیە و دیگر زندان‌های دیگر اتفاق می‌افتد یک مسالە سادە و عادی نیست؛ این 28 زندانی سیاسی کورد در زندان ارومیە، پیشگام یک حرکت اعتراضی هستند کە من بر این باورم نسل‌های آیندە از این حرکت به عنوان یک شروع تازە در مبارزە مدنی یاد خواهند کرد؛ لازم است تمامی اقشار جامعە، در داخل و خارج از این حرکت اعتراضی پشتیبانی نمایند و صدای زندانیان کورد در بند را با راهپیمانی و تجمع‌های اعتراضی بە گوش جهانیان برسانند. حق گرفتنیست و پیروزی از آن ملت ما خواهد بود.
***
اصغر جودی
امیدورام این دوستان در راه مبارزاتی و همه مراحل زندگی همیشه پیروز باشند، اما به نظرم این نوع اعتراض‌ها بیشتر به خود این عزیزان (از لحاظ جسمی و روحی) ضربه می‌زند؛ در واقع شاید ظاهر رفتار رژیم این‌طور نشان ندهد اما در باطن خود رژیم از این کار خود در قبال تشدید فشارها، چه جسمی و چه روحی سود می‌برد. دوستان در بند دوستان مبارز هر چه در توان دارند، در این باره اطلاعات لازم را به تمام مکان‌های که فکر می‌کنند در قبال کمک کردن به صدای شما باشد را دادند و خواهند داد. امیدوارم به فکر سلامتی خود نیز باشید. که همه بچه‌های مبارز هم‌قطار امیدشان به شماست. امیدوارم سازمان‌های جهانی مربوط به حقوق شما عزیزان در بند، هرچه زود‌تر در این باره اقدامات لازم را انجام بدهند. به امید راه آزادی و سربلندی کشورمان ایران و شما عزیزان.
دوستار همه شما مبارزان راه آزادی اصغر جودی از اسلو، نروژ
***
انور میرستاری
عضو احزاب سبز اروپا و یک تلاشگر حقوق بشری
دوستان گرامی درود؛
از اینکه برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی تلاش می‌کنید، به نوبه خودم از شما سپاسگزار بوده و آماده همه گونه همکاری و شرکت در هر حرکت اعتراض به اعدام‌ها در ایران هستم.
سه روز دیگر به روز جهانی حقوق بشر مانده است. روزی که قبلا می‌آمد و می‌رفت و خیلی‌ها به آن توجهی نداشتند، زیرا با تمام دیکتاتورمنشی دوران ساواک شاه، حقوق بشر ایرانیان تا به این اندازه پایمال نمی‌شد و شمار اعدامین تا به این حد نبود. امروزه به دلایل تجاوز دولت اسلامی ایران به حقوق اولیه انسان‌ها، هر نوجوان دبستان رفته ایرانی هم، ده دسامبر، روز جهانی حقوق بشر را در حافظه خود دارد و برای رسیدن آن، روزشماری می‌کند تا شاید در گوشه‌ای از جهان در آن روز جرقه‌ای زده شود و یادی از یادرفتگان زندانی‌های ایرانی و محکوم به اعدامی‌ها شود. به این امید که عزیزان زندانی آنان از مرگ نجات پیدا کنند و از زندان و شکنجه آزاد شوند.
در باره دوستان و هموطنان کُرد ما که به جرم دفاع از سنگر آزادی و انسانیت به مرگ محکوم شده‌اند، باید بگویم که در گام نخست، ایرانیان ساکن شهرهای کردستان و دیگر شهرهای ایران، خانواده‌ها و دوستان و مبارزان و مدافعان حقوق بشر در ایران هستند که باید دست به اقدامات اعتراضی بزنند. می‌توان در شهرهای جهان، در هر جا که ایرانیان هستند، به طور چند نفری تظاهرات برپا کنند و از مردم دنیا بخواهند که برای جلوگیری از اعدام این انسان‌ها کاری بکنند و به یاری آنان بشتابند.
در روز ده دسامبر یک نشست در پارلمان اروپا در بروکسل، در باره ایران برگزار می‌شود. می‌توان در آن روز و هم‌زمان با این کنفرانس، یک گردهمایی برپا داشت و از نمایندگان اروپا و روزنامه‌نگاران خواست که با تلاش‌های خود به هر راهی که برایشان ممکن است، جلوی اعدام این انسان‌های بی‌گناه را بگیرند. در پایان برای همه زندانیان سیاسی در ایران آزادی آرزو می‌کنم و امیدوارم این هموطنان ما که چندین روز است در اعتصاب غذا به سر می‌برند و برای زندگی، با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، از خطر اعدام نجات پیدا کنند.
***
محمود امیری مقدم
سخنگوی سازمان حقوق بشر ایران
ما شدیدا نگران وضعیت این زندانیان هستیم. آنها خوستار حقوق قانونی خود هستند اما مسوولین حکومت ایران متاسفانه به این خواسته‌ها توجهی نمی‌کند. اینکه زندانیان برای رساندن صدای خود به بیرون دست به اعتصاب غذا زده‌اند، وخامت وضعیت را نشان میدهد. توجه جامعه جهانی می‌تواند به بهبود وضعیت زندانیان کمک کند. ما خواستار اعزام یک هیات بین‌المللی برای رسیدگی به خواسته‌های این زندانیان و بررسی وضعیت زندان‌های ایران هستیم. همچنین امیدوارم که با رساندن صدای خود به بیرون زندانیان به اعتصاب خود پایان دهند.
***
پیمان عارف
زندانی سیاسی سابق
با سلام به زندانیان کُرد زندان ارومیه که حسب اطلاع مسموع در اعتصاب غذا به سر می‌برند؛ چنان‌که خود مطلع می‌باشید حق حیات مهم‌ترین و نخستین حق بنیادین یک انسان است که به هیچ روی نباید توسط خود فرد با مخاطره مواجه شود. بدین جهت از شما گرامیان می‌خواهم در راستای صیانت از حق حیات خویش به اعتصاب غذای خود پایان دهید. قطعا پیام اعتصاب غذای شما به افکار عمومی و حاکمیت رسیده است و امیدواریم زین پس شاهد انعطاف بیشتر اصحاب قدرت در رابطه با مطالبات شمایان بوده باشیم.
پیمان عارف/ تهران/ ١۵ آذر ٩٣
***
شبنم اسدالهی
فعال حقوق بشر از اتاوا، کانادا
حدود ۳۰ زندانی سیاسی در زندان مرکزی ارومیه که از روز پنجشنبه دست به اعتصاب غذا زده‌اند کماکان در اعتصاب غذا به سر می‌برند. این زندانیان در شرایط بسیار وخیم جسمی و روحی قرار دارند.
رژیم اسلامی ایران که رکوردار بالا‌ترین آمار اعدام، سرکوب، خفقان و شکنجه در جهان است برای خاموش کردن اعتراضات مردمی و نارضایتی اجتماعی شدید روز افزون در ایران همواره مخالفان خود را به طرق مختلف از بین می‌برد. رژیم ایران یا بهتر بگویم خلافت خمینی و جانشینش خامنه‌ای بعد از روی کار آمدن دولت روحانی، راه دولت‌های پیشین خود را به شکل جدی‌تری همچنان ادامه میدهد. این دولت‌ها ادعا داشتند که ایران، زندانی سیاسی ندارد. یکی از این مواردی که به آن می‌شود اشاره نمود طرح از بین بردن سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران است.
رژیم ولایت فقیه با این اقدام هم به دنیای غرب نشان میدهد که ایران زندانی سیاسی ندارد و هم مخالفین خود را بدین‌گونه از بین می‌برد. زندانیان سیاسی انتقال داده شده به بندهای بزهکاران عمومی به جرایم دروغین از قبیل؛ قاچاق مواد مخدر، قتل، محاربه با خدا و… متهم شده و طبق قوانین شرعی و اسلامی حکم اعدامشان را صادر کرده و به اجرا در می‌آورد، تا هم ایجاد رعب و وحشت نماید و هم به شکل سیستماتیک تمامی مخالفان خود را از بین ببرد.
***
باقر پیری
استاد دانشگاه
با سلام به شما و تمامی آن عزیزان؛ اینجانب ضمن حمایت از خواسته‌های مشروع و قانونی این زندانیان از مسوولان به جد درخواست می‌کنم حرف‌ها و خواسته‌های آنان را شنیده و در اجرای آن تلاش نمایند و از تمامی فعالین سیاسی و مدنی کردستانی و ایرانی در داخل و خارج از کشور، درخواست می‌کنم صدای خود را به گوش مسوولین و نهاد‌ها و سازمان‌های ذی‌ربط برسانند و درخواست حمایت نمایند. امیدوارم روزی فرا رسد که هیچ زندانی به خاطر رسیدن به حق خود مجبور به اعتصاب نشود.
***
رضا جعفری
کارگردان تئا‌تر، آخن
اعتصاب غذای زندانیان سیاسی کُرد زندان ارومیه به نوزدهمین روز خود رسید و هیچ پاسخی تاکنون از سوی مسوولین زندان به تقاضای این اسیران در بند داده نشده است. حال تعدادی از زندانیان رو به وخامت می‌رود و دلهره‌آور‌تر اینکه وزارت اطلاعات و مسوولان زندان در روزهای گذشته نشست‌هایی نیز داشته‌اند و این گمانه‌زنی می‌رود که احتمال اجرای حکم اعدام تنی چند از زندانیان، تنها پاسخ ممکن نظام باشد، اعتراض آنان در خاموش‌ترین فضای ممکن توحش و شکنجه و اعدام صورت می‌پذیرد. آنان توانستند با اعتصاب خود فضای بسته زندان را بشکافند و دادخواهی انسانی خود را به گوش دیگران برسانند. تلاش آنان تنها برای جان خود و کسب امتیازات شخصی نیست؛ بلکه برای حفظ حرمتیست که جمهوری اعدام و شکنجه اسلامی آن را به فرودستانه‌ترین شکل ممکن می‌خواهد به تباهی بنشاند. اعتراض این فرزندان خلق صداییست از حنجره دادخواهانه‌ای که فرمان تسلیم و سکون را از درون بند و اسارت به چالش می‌کشاند. آزاد باد زندانی سیاسی.
***
مرکز حقوق بشر احواز
Ahwazi Centre for Human Rights
ما ضمن محکوم کردن سیاست‌هاى دولت ایران بر ضد زندانیان سیاسى کُرد، مقاومت این زندانیان را نقشى اساسى براى جلوگیرى هر چه بیشتر از سرکوب صداى آزادی‌خواهان در جغرافیاىی به نام ایران مى‌داند و همچنین از مطالبات ١۶ زندانی سیاسى کُرد حمایت مى‌کند و از سازمان‌هاى بین‌الملل حقوق بشرى تقاضا دارد که صداى این مظلومان را به گوش جهانیان برسانند.
***
امجد حسین پناهی
فعال حقوق بشر
بدون شک اعتصاب غذا و استقامت زندانیان سیاسی در زندان ارومیه و در دیگر زندان‌ها، بیانگر رزمندگی قابل تحسین زندانیان است. اعتصاب غذای و استقامت این انسان‌های مبارز، بخشی از مبارزه‌ی عادلانه و آزادی‌خواهانه مردم ایران و کردستان است. اما برای حفاظت از جان و تندرستی و حقوق زندانیان و برای جلوگیری از فرسودگی جسمی و مرگ تدریجی زندانیان، همیشه باید تاکتیک‌های کارآاتر و روش‌های مناسب‌تری را در پیش گرفت.
بهترین شیوه دفاع از زندانیان سیاسی، مبارزات مردم آزاده و معترضی است که در خارج از زندان‌ها جریان می‌یابد. محدویت‌های زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی، مبارزه و مقاومت زندانیان را با محدودیت‌های زیادی روبرو می‌سازد. نظام جمهوری اسلامی از سر استیصال، چهار دیوار زندان و مقابله با زندانی بی‌دفاع را به میدان قدرت‌نمایی خود تبدیل کرده است. این قدرت‌نمایی ضد انسانی را به نیروی مبارزه توده‌ها در خارج از زندان بایستی رسوا کرد و به شکست کشاند. دفاع از حقوق زندانیان، دفاع از آرمان‌ها و اهدافی که برای تحقق آنها به زندان افتاده‌اند، در درجه نخست وظیفه کسانی است که در بیرون زندان‌ها هستند.
***
شهرام الیاسی
زندانی سیاسی سابق
اولا اعتصاب یعنی نخوردن و ننوشیدن مایعات؛ کسانی که زیر فشار حاکمیت باشند اگر این مهم انجام نشود به منزله این نیست که در انجام این حرکت اعتراضی خللی ایجاد کند. اعتراض عزیزان اعتصابی تا زمانی که زندانی یا زندانیان کتبا اعلام نکنند که ما دیگر اعتصاب نیستیم، این حرکت همچنان به قوت خود باقی است. طبق قانون خودشان باید عمل کنیم و این به اصطلاح قانون خودشان هم جواب نمی‌دهد، حال اینکه این عزیزان، کورد هم هستند؛ پس تنها راه‌هایی که برای نتیجه باقی می‌ماند این است یا عزیزانمان باید هزینه گزافی پرداخت کنند، مثل از جان مایه گذاشتن یا فشار زیاد بین‌المللی و یا ایجاد فضای اعتراضی در داخل ایران.
بنده چون خودم ۱۵ روز تجربه آن را دارم، نظرم این است که با چند حرکت بیرون از ایران بهتر نمی‌شود احتمال اینکه به ضرر این دوستان باشد بیشتر است. تنها این عزیزان همت کرده، دهان‌هایشان را با نخ و سوزن ببندند که مسوولین بفهمند شوخی نیست.
در ضمن ولایت نافقیه گفتند که ما گوش به کشورهای دیگر نخواهیم داد. نتیجه شدید‌تر کردن اعتصاب یا یک ابزار پر قدرت حقوقی (حقوق بشر) و یا حرکت گسترده داخلی این وضعیت را عوض خواهد کرد. ناگفته نماند نتیجه چیزی که قابل پیش‌بینی من و شما باشد نیست؛ چرا که از آنجا که قدرت مطلق ایران وزارت اطلاعات می‌باشد و پرونده این عزیزان خارج از چهارچوب دادستان و زیر نظر این ارگان می‌باشد، هیچ راهکاری به جز یک قدرت بر‌تر و یا خود عزیزان وجود ندارد.
***
شیوا محبوبى
سخنگوى کمیته مبارزه براى آزادى زندانیان سیاسی
از زندانیان سیاسی زندان ارومیه حمایت کنید
٢۹ زندانى سیاسى در زندان مرکزى ارومیه از روز پنجشنبه ٢۹ آبان‌ماه، دست به اعتصاب غذا زده‌اند. این زندانیان که در بند ١٢ زندان نگهداری می‌شوند، جهت احقاق مطالباتشان از جمله توقف برخوردهاى غیر انسانى مامورین زندان، دستیابى به دارو و درمان، نگهدارى شدن در بند مختص به زندانیان سیاسی، توقف فشار بر خانواده‌ها دست به اعتصاب زده‌اند. جنایتکاران رژیم نه تنها وقعى به اعتصاب غذا نگذاشته‌اند بلکه با باتوم و شوک برقى به بند ١٢ حمله کرده زندانیان را تهدید کرده که در صورت ادامه اعتصاب آنها را تبعید کرده و احکام اعدام این زندانیان را اجرا خواهند کرد. لازم به ذکر است که تعدادی از این زندانیان حکم اعدام دارند.
در حالی که رژیم با تهدید و ارعاب و قطع تماس‌های تلفنى سعى در توقف اعتراض این زندانیان داشته و می‌خواهد مانع خبررسانى شود، زندانیان سیاسی رجایی‌شهر، زاهدان، سنندج و زندان‌های جنوب و زندانیان بند زنان زندان ارومیه از زندانیان اعتصابى زندان ارومیه حمایت کرده‌اند و خبر این اعتصاب در رسانه‌ها پخش شده است.
علاوه بر ضرب و شتم و توهین، قتل خاموش زندانیان از طریق محرومیت آنها از دارو و درمان و تبعید این زندانیان از حربه‌هاى همیشگى رژیم بوده است. در مقابل، زندانیان سیاسی نه تنها خاموش نمانده، بلکه مرتبا دست به اعتراض زده‌اند و مبارزه خود را در داخل زندان نیز به روش‌هاى مختلف ادامه داده‌اند. از نظر ما اعتصاب غذا روش مبارزه موثرى نبوده و نیست و وضعیت جسمی زندانیان را با خطرات بیشترى روبرو می‌کند؛ اما باید به این نکته توجه داشت که رژیم اسلامى زندانیان را به شدت تحت فشار قرار میدهد به طوری که بسیاری از زندانیان راهى به جز مایه گذاشتن از جانشان ندیده و علی‌رغم عوارض اعتصاب غذا مجبور می‌شوند دست به اعتصاب بزنند.
پیام اعتصاب غذاى زندانیان سیاسى بند ١٢ زندان ارومیه به مردم اینست که باید مبارزه براى آزادى زندانیان سیاسی و فشار به رژیم را هر چه وسیع‌تر کرد و قدم‌هاى بزرگ‌تر و موثرترى برداشت. اگر فعالیت براى آزادى زندانیان وسیع و موثر باشد، اگر دنیا را علیه جنایتکاران حاکم بر ایران و علیه شکنجه و زندان و اعدام بسیج کنیم، زندانى نیازى نمی‌بیند جانش را در معرض خطر بیشترى قرار داده و دست به اعتصاب غذا بزند.
با تجمع در مقابل زندان‌ها در ایران و مقابل سفارتخانه‌ها و مراکز عمومى در کشورهاى مختلف، با ارسال نامه به سازمان‌هاى جهانى وضعیت این زندانیان را مطرح کرده و از آنها دفاع کنیم. باید وضعیت این زندانیان و رنجشان در تمام رسانه‌ها مطرح شود و دنیا بداند چه فاجعه‌هایى در زندان‌هاى ایران رخ میدهد. نباید گذاشت دولت‌ها و سازمان‌هاى جهانى با مماشات با رژیم جنایتکار چشمانشان را بر رنج و درد و شکنجه زندانیان سیاسى ببندند و صرفا به صدور یک نامه چند خطی اکتفا کنند. در عین حال باید از این زندانیان خواست اعتصاب غذایشان را بشکنند چرا که هر روزى که سپرى می‌گردد زندگى زندانیان اعتصابى هر چه بیشتر به خطر می‌افتد. تلاش برای آزادى زندانیان باید امر روزمره تک تک ما انسان‌های آزادی‌خواه باشد. این زندانیان و خانواده‌هایشان شایسته بیش‌ترین و وسیع‌ترین حمایت‌ها هستند.
هفتم دسامبر ٢٠١۴ برابر با شانزدهم آذر ١٣۹٣
***
ئاگری اسماعیل‌نژاد
فعال مدنی
دیگر زندان یک خط پایان نیست
ماشین شکنجە و کشتار جمهوری اسلامی در سە دهە گذشتە توانستە بود زندان را بە چالشی برای مبارزات و مبارز تبدیل نماید؛ چالشی کە گا‌ها با خود توحش نیز بە همراە داشت و حتی سیل خروج مبارزان از ایران نیز توجیە می‌کرد. فکر اینکە باری دیگر زندان بە مکانی برای مبارزە تبدیل شود، توهم نبود اما بیشتر بە اندیشە سادە‌لوحانە شباهت داشت.
١٩ روز از اعتصاب غذایی زندانیان سیاسی کورد در زندان اورمیە سپری می‌شود اعتصاب دستە‌جمعی این زندانیان و ٧ درخواستی کە برای شکستن اعتصاب مطرح کردەاند، این اعتصاب غذای را از دیگر اعتصاب مجزا می‌نامید و آن را بە مبارزە درون زندانی تبدیل کردە است.
اعتصاب کنندگان زندانی در ارومیە طبق دستورالعمل سازمان زندانی‌ها خواهان مجموعەی حقوق برای زندانیان سیاسی و دیگر زندانیان هستند. مطرح کردن یک سری حقوق برای زندانیان سیاسی و محکومین کە مرتکب بە جرم‌های شدەاند کە در گام اول تلاشی است برای ارتقای سطح شرایط زندان در ایران این تلاش از خود آگاهی در مورد حقوق غیر قابل انکار و سلب‌ناشدنی حکایت دارد. مطرح کردن این خواستە‌ها از طرف زندانیان سیاسی کورد در زندان اورمیە، با رسالت مبارزات زندانیان قبل از زندان مطابقت دارد و این مسالە در واقع تداوم مبارزە در زندان است.
این در حالی است کە عوامل قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی در تلاشند زندان را بە خط پایانی برای مبارزات، مبارزان سیاسی تبدیل نماید. در گذشتە مقاومت در برابر شکنجەگران و لب برنیاوردن در زندان و شکنجەگاه‌های جمهوری اسلامی مبارزە بود کە مبارزان در زندان انجام می‌دادند اما در شرایط کنونی مبارزان زندانی تنها بە این شیوە از مبارزە اکتفا نکردە و با شکل‌گیری چنین اعتصاباتی در تلاشند رسالت مبارزات خود را در زندان نیز ادامە دهند.
جدا از اینکە آیا اعتصابات بە نتیجە دلخواە خواهد رسید یا نە باید گفت این اعتصاب در تاریخ مبارزات درون زندان نقطە عطفی در این نوع مبارزات خواهد بود، چون ساختار قضایی و زندان‌های ایران را نیز با چالشی جدید روبرو کردە است و آن مسالە حق محکومین در زندان است؛ بدون شک چنین چالشی کە با مسالە حقوق زندانیان سیاسی نیز همراە شدە است، زمینە آغاز شکل‌گیری نوعی دیگر از مبارزە را فراهم کردە است. این نوع مبارزە با وارد شدن بە زندان آغاز می‌شود پس دیگر زندان‌های جمهوری اسلامی خط پایانی برای مبارزات نیست، بلکە تنها شیوە مبارزە تغییر خواهد کرد.
***
رضا شاهمرادی
فعال مدنی یارسان
در کشوری مثل ترکیه که آشکارا حقوق کُرد‌ها را پایمال می‌کند، در برابر اعتصاب زندانیان کُرد به زانو درآمد. وزیر دادگستری در تلویزیون رسما از زندانیان تقاضای پایان دادن به اعتصاب کرد، اردوغان دست به دامان اوجالان شد و مهم‌تر اینکه بسیاری فعالان و از جمله فعالان ترک با زندانیان همراه شدند. اما در این مملکت خراب شده چه خبر است، دولت ککش هم نمی‌گزد آنها که خود قاتل بالفطره هستند و تیر غیب وزیر جانی دولت تا دوردست هم کار می‌کند و آدم می‌کشد. دزدی و کثافت از سر و روی مدیران می‌بارد و دیگر رقم دزدی‌ها در ماشین حساب هم جا نمی‌گیرد و ملت قهرمان هم فقط جک می‌سازند و به هم اس‌ام اس می‌دهند…
گویی بر ساکنان این سرزمین خاک مرگ پاشیده‌اند، آنقدر قتل و جنایت عادی شده است که دیگر جان زندانیان اعتصاب کننده در زندان ارومیه به چشم هم نمی‌آید و صد البته گناه‌شان این است که کُرد هستند. حتی در ترکیه که کُرد‌ها را ترک وحشی می‌خوانند هم چنین نبود…
جان زندانیان سیاسی کُرد در زندان ارومیه در خطر است باید از همه دوستان سیاسی غیر کُرد خود شدیدا گله کنم که این چند روز چرا ساکت ماندید؟ دلیلش چه بود؟ من که دستم به جایی بند نیست و صدایم به جایی نمی‌رسد اما لااقل می‌توانم از دست کسانی شاکی شوم که سکوت کرده‌اند. چرا سکوت کرده‌اید؟ چرا؟
***
Rahim Hamid
Ahwazi Arab human rights actvist
A hunger strike of the Kurdish political prisoners in the central prison in Urmiye, sentencing practices and oppressive rule of the prison regime entered 20 day, instead of investigation and authorities requests, the strikers had been threatened with execution if the prisoners continued on their hunger strike.
Today is the 16th day of the Kurdish political prisoner’s hunger strike in the central prison of Urmiye. The number of strikers in this unit prison is 27 people, and formerly a prisoner of this sum was exiled to Mahabad, and 10 of the strikers are sentenced to death, therefore, the authorities have used this as leverage.
Firat News Agency announced that 50 political prisoners that are being held in the provisions public crimes prison. The transfer of some political prisoners to other prisons is a punishment if they started a hunger strike. The strikers insist a full acceptance of their demands to the authorities to continue the strike.
In this regard, political prisoners of Sine (Sanandaj), Rajaei Shar-e Karaj and Zahedan, along with dozens of political and civil activists have issued statements supporting the strike of Urmiye political prisoners, but the international community and human rights organizations have not yet shown a response to this issue. Rahim Hamid ,Ahwazi Arab human rights activist.
***
وب سایت رسمی محمد زمانی | روزنامه نگار کنشگر سیاسی 